Als je ons volgt kan je hebben gemerkt dat onze social media presence is afgenomen. Dit is met een reden. Het functioneren onder druk van het altijd maar goed willen doen, werd mij te veel. Plezier in werk was er niet meer. Mijn creativiteit was op en de posts reflecteerde niet meer waar WelBewusteKids voor stond. Hieronder deel ik hoe ik hieraan werk.
Geen zin in niks
Wanneer het precieze punt was weet ik niet meer maar ik voelde iets. De ideeën waren er en toch kwam er niks uit. Ik had geen zin in niks. Dat wat mij eerst enthousiast maakte, deed mij nu helemaal niets. Raar.. dacht ik nog. Ik begon zelfs even te twijfelen of ik de juiste persoon was om anderen te leren over bewustwording in de maatschappij. Onze social media presence, de mate van hoe aanwezig wij zijn online, nam dramatisch af. De wil was maar ik kon niet meer. Na zeker 8 maanden constant te hebben gepost, wist ik dat ik dit niet op deze manier kon volhouden.
Ik wou zo graag alles goed doen en dacht dat ik daarvoor alleen maar offers moest brengen. Hard werken betekenende dan ook geen rust nemen. Even een dutje doen omdat ik eraan toe was, zat er niet in. Tijd vrij maken om wat leuks te doen was er al helemaal niet.. Fysiek en mentaal had ik steeds minder energie. Mijn creativiteit was ver te zoeken waardoor ik ook nog eens nul content kon creëren voor blogs.
Het minimale
Het klinkt misschien dramatisch maar geluk was even ver te zoeken. Dit had plaats gemaakt voor verwarring. Doordat ik merkte dat dit alles grote effecten had op mijn productiviteit kon ik mij maar 1 ding bedenken. Even alles omgooien. Zelfs toen ik wist dat ik een pauze moest inlassen, kreeg ik het nog voor elkaar door te gaan. Ik maakte een plan van hoe ik wou dat de pauze eruit zou gaan zien en wat ik zou delen met onze volgers.
Natuurlijk ging het niet zoals gepland en ineens was er paniek. IK HAD NIKS GEPOST!! Voor het eerst in 8 maanden. Na elke dag te hebben gepost was er niks. Ik vond het heel moeilijk omdat ik me schuldig voelde. Hoe konden onze volgers nu weten wat we allemaal uitspookte? Belachelijk denk ik nu ik dit zit te typen but all feelings matter right? En op dat moment zat ik met tranen in mijn ogen te besluiten minimaal een week NIET te posten.
Nee het lijkt niks. 1 week van de 52 die wij in een jaar hebben.. maar voor mij leek dit het begin van het eind. Wat nou als de rust me zo bevalt dat ik niet meer terug wil? Was dit dan het eind van WelBewusteKids?
Het kan ook anders
Die ene week was ik erg gespannen. Want ja wat nou als ik nu al mijn volgers verlies? Al dat harde werk voor niks dacht ik nog.. Maar wat denk je? Het boeide niemand dat ik een onaangekondigde ‘social media break’ had genomen. Het leven ging gewoon door.
De likes, dm berichten maar ook volgers, bleven komen. Dit was een punt van realisatie. Het kon ook anders. Ik hoefde niet elke dag te posten om onze social media presence te vergroten. Kwaliteit gaat altijd boven kwantiteit! Dat heb ik op de harde manier moeten leren.Nu post ik alleen waar ik achter sta. Geen random berichten om het WelBewusteKids profiel op te vullen. Ook geen dagelijkse stress meer.
Ik merk gelijk dat ik weer meer energie heb en mijn creatieve kleppen weer open gaan. Ik kan weer schrijven! Nu zoek ik nog wel naar een goede balans zodat ik alles kan doen waar ik zo van geniet, met zo min mogelijk druk
Lees ook:
- Wel Bewuste Kids: De verandering die nodig is.
- Wat was dit spannend! Ons eerste pilot project in de praktijk
- Help! Mijn kind ontwikkeld autonomie